LIBURU+DISKOA

EGILEA: AMAGOIA GURRUTXAGA URANGA

Urrestilan jendaurrean lehendabiziko aldiz jo eta gero, igitaiarekin jarduten nuen arbi sororako bidean, jaiko piez buruan nuela. Horrek ez dauka, baina, inolako meriturik.

Igitaiak oso terreno txikia zeukan, eta baliteke nire pandero jotzeak, tarte txikian soinu ugari ateratzeko gaitasunak, zerikusia izatea horrekin. Nik, izan ere, ez dut mugimendua eskumuturretik egiten, hatzekin baizik.

Eta haize pixka bat sartu zitzaidanez, hurrengo, Nuarbeko Trinidade festetara joan nintzen. Osintxuar bat joaten zen hara piano soinuarekin, Periko zuen izena, eta, igitaiarekin entsaiatu ondoren, hurbildu nintzen. Soinujoleek beti eramaten zuten pandero bat lagun egin ziezaien, eta han ere eskaini zidaten. Nik jo egin nuen.